امروز تو دانشکده واسه Grad ها و استادا مهمونی ناهار (البته ناهار که چه عرض کنم پیتزا و سالاد!!) بود.
اولین برنامه رسمی ای بود که میرفتم و خوب طبیعتا کسی من و نمی شناخت.
یه کم با بقیه دانشجو ها حرف زدم.
یکی از استادا اومد جلو و خودش و معرفی کرد؛ طبیعتا منم خودمو معرفی کردم!
گفت آها! تو همون مریمی هستی که استیو می گفت! پس بلاخره اومدی و تبریک می گم و اینا
بعدشم شروع کرد ازم سوال در مورد ایران و اتفاقات اخیر پرسیدن.
تقریبا همه تا می فهمن من از ایران اومدن می خوان از اونجا بدونن و اینکه چی میشه و ...
ولی جالب ترین قسمت قضیه آخر ناهار بود که تقریبا همه استادا اومدن و بهم Welcome گفتن!!!
تا حالا اینقد تحویل گرفته نشده بودم! همه میدونستن که کارای ویزام طولانی شده و بقیه ماجراها!!
باحالترینشون استادی بود که رفتم واسه talk ش؛ آخر ارائه ش اومد خودش و معرفی کرد و وقتی فهمید من مریم معروفم!!! که رسیدم کلی شاکی شد که چرا کسی بهش نگفته که من رسیدم!!!!
رابطه استادا و دانشجوها واقعا عالیه اینجا.
و این خیلی به آدم انگیزه میده که درس بخونه.
مثلا استیو حتی در مورد اینکه از کجا برم خرید کنم یا اینکه خودم آشپزی کنم و ... صحبت میکنه!
کاش یه کم استادا تو ایران یاد می گرفتن!