چقدر دلتنگ سحر و افطارهای ایرانم 

با پپول میرفتیم آش رشته و حلیم می گرفتیم 

با نون و پنیر و سبزی با چای شیرین 

چقدرررر خوووب بوود

یا سحرا که بابا غذا رو گرم میکرد و بعد میومد صدامون می کرد

بعد یه گوشه میشِست دعای سحر می خوند ...

کی بشه باز اون روزا تکرار بشه ...

میشه اصلا؟!