من زبون آدمایی رو که با نشونه و نماد حرف می زنن نمی فهمم؛
من زبون آدمایی رو که وقتی می خوان با من حرف بزنن به در و دیوار میگن نمی فهمم؛
من زبون ادمایی که حرفاشون و تو هزار لایه می پیچن نمی فهمم؛
من زبون آدمایی که با حرفاشون نیش می زنن و نمی فهمم؛ یعنی اصلا نمی فهمم که نیش زدن!
من حتی منظور حرفای معمولی آدما رو هم نمی فهمم؛
همه رو اونجوری می فهمم که خودم می خوام؛ با یه دید خوشبینانه ی احمقانه؛ البته غیر از اون زبون نشونه و در دیوار که اصلا نمی فهممشون!