خونه م فرنیش شد

حالا یه جایی هست که احساس می کنم مال خودمه؛

می تونم بشینم و فک کنم به این مدت؛

به کاری که کردم!

اون قدر تب رفتن تو ایران زیاد هست که فک نکنم هیچ کی به اصل موضوع فک کنه! فقط می خوایم بریم! شایدم حق داشته باشیم!

فک نکنم این هفته اول رو هیچ وقت فراموش کنم! اونقدر سخت بود که حتی فراموش کرده بودم واسه چی می خواستم بیام!!! نمی فهمیدم تو ایران چه مرگم بود که هوس رفتن زده بود به سرم!!!

الآن ولی ...